Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Duo Reges: constructio interrete. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Illud non continuo, ut aeque incontentae.

Bork: Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.
Recte dicis;: Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Bork: Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Idemne, quod iucunde?: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Optime, inquam.: Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Bork: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui,
similiora.

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Res enim concurrent contrariae. Comprehensum, quod cognitum non habet? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Laboro autem non sine causa; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Quamquam ex omnibus philosophis Stoici plurima novaverunt, Zenoque, eorum princeps, non tam rerum inventor fuit quam verborum novorum.
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Et nemo nimium beatus est;

An potest cupiditas finiri? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Nam quid possumus facere melius? Ut pulsi recurrant? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Gerendus est mos, modo recte sentiat. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Vide, quaeso, rectumne sit.

Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?