Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. De illis, cum volemus. Duo Reges: constructio interrete. Urgent tamen et nihil remittunt. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

1. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
2. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

• Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
• In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Scaevolam M.

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Itaque ab his ordiamur.

In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

Bork

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Non semper, inquam;

Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

ALIO MODO.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.

Sapientia enim et animi magnitudinem complectitur et
iustitiam, et ut omnia, quae homini accidant, infra se esse
iudicet, quod idem ceteris artibus non contingit.

Verum hoc idem saepe faciamus.