Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Omnis enim est natura diligens sui. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Duo Reges: constructio interrete. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.
Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Iam contemni non poteris.: Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est.
Bork: Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Bork: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Bork: Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Efficiens dici potest.: At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.

Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Non laboro, inquit, de nomine. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quis negat?

Bork

Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo
delectabatur, in mari abiecerat.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Illi enim inter se dissentiunt. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.