Minime vero istorum quidem, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Eademne, quae restincta siti? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quod iam a me expectare noli. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Omnia peccata paria dicitis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Rationis enim perfectio est virtus;
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Nos vero, inquit ille; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in
virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque
in bonis ponatur neque in contrariis.

Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.

Nihil sane.: Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Si quae forte-possumus.: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Ille incendat?: Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Bork: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.